آلبینو، درختی که نباید وجود داشته باشد - مجله پزشکی

این درخت سفید که میان ردوود ها قرار گرفته است بسیار بسیار کمیاب است و شخصی به نام زین مور مکان 11 ردوود آلبینوی موجود که شناسایی شده اند را میداند؛ 11 آلبینویی که در پارک ملی هنری کاول ردوود قرار دارند. سال های زیادیست که مور به این درختان علاقه مند شده است. اولین بار در سن 16 سالگی یکی از این درختان را مشاهده میکند و خیلی زود وسواس عجیبی نسبت به آن ها در وجودش پدیدار میشود. وی محل قرار گرفتن آن ها را به دلیل کمیابی لو نمیدهد. منطق حکم میکند که این درختان اصلا نباید وجود داشته باشند. رنگ سفیدشان به دلیل ناتوانی آن ها در فراوری کلروفیل) مبدل نور خورشید به قند و عامل سبزی برگ درختان است. این آلبینو ها حداقل به دلیل ناتوانی در تبدیل نور خورشید به قند نباید وجود داشته باشند، اما دارند. زین مور اولین شخصیست که چگونگی این وجود را مورد آنالیز قرار داده است.

زیست شناسان قبل از مور نظریاتی برای بیان دلیل وجود آلبینو ارائه میکردند که بر اساس حقایق شناخته شده ای درباره ردوود ها شکل گرفته اند. اولا اینکه ردوود ها میتوانند ریشه خود را به صورت شبکه به اشتراک بگذارند و منابع خود را در زمان قحطی میان همنوعانشان پخش نمایند و دوم اینکه در تابستان ها ردوود هایی که به شبکه نپیوسته بودند از بقیه جدا افتاده و گرسنگی میکشند. طبیعتا فرض بر این بوده است که این جدا افتاده ها همین آلبینو ها هستند و تنها دلیل سرپا ماندنشان این بوده که توانسته اند این دوری را به نحوی دور زده و از ریشه مابقی ردوود ها استفاده نمایند.

این نظریات، اما برای اقناع زین مور کافی نبود. چرا که اگر ردوود ها توانایی این را داشته باشند که مشابهانی از خود را که سهمشان را به اشتراک نمیگذارند جدا نمایند چگونه به وسیله آلبینو هایی که قندی فراوری نمینمایند فریب داده میشوند؟ شاید به نحوی در ازای این تغذیه چیزی دریافت میکردند؟ وی بدون معطلی به آزمایش این ایده و مطالعه آلبینو های سفید پرداخت.

با آزمایش اندازه سموم این درختان تمامی حواس وی بر جوابی تازه متمرکز شد. این شاخه های سفید رنگ از فلزات سنگینی، چون مس و کادمیوم و نیکل آغشته بودند آنهم بسیار بسیار بیشتر از مقداری که میتواند هر درختی را نابود کند. شاید درختان آلبینو بقای خود را در جمع آوری موادی یافته اند که برای دیگر درختان مضر است. این خود دلیلیست بر چرایی اینکه ردوود ها مواد مغذی را از آن ها دریغ نمینمایند؛ به هر حال مرگ یک آلبینو میتواند این فلزات سنگین را در محیط اطراف آزاد کند.

منبع: curiosity

پ