یک نوشیدنی انرژی زای دارای رادیوم که صد سال پیش فروخته می شد و مشهورترین قربانی اش
به گزارش مجله پزشکی، وقتی صحبت از نوشیدنی های انرژی زا می شود، خیلی ها بدون تحقیق در مورد محتوای آن تهیه اش می کنند. اگر خوردن آن کمی ضربان قلب را افزایش دهد و کسی را از خواب آلودگی نجات بدهد و قانون خاصی هم در مورد آن وجود نداشته باشد، تا مدت های زیادی می تواند فروش زیاد داشته باشد.
داخل برخی از اینها ترکیبات شیمیایی وجود دارد که در گام اول نمی توانیم آنها را به درستی تلفظ کنیم، نام گیاهان عجیب و غریب را می بینیم که شبیه یک نفرین باستانی به نظر می رسند، طعم های مصنوعی که طعمی شبیه ترکیب آب باتری و میوه دارند!
کافی است اینها را در یک قوطی فلزی بریزید، عکس یک صاعقه یا یک گاو نر را هم روی جعبه بزنید و کار تمام است!
فکر می کنید که شوخی می کنم؟!
گرچه الان شرایط خیلی بهتر شده، اما زمانی سناریو، از چیزی که نوشتم خیلی بدتر هم بود.
صد سال پیش، یک نوشیدنی انرژی زا در بازار وجود داشت که به عنوان درمان مردگان زنده به بازار عرضه می شد. ادعا می کرد که درمان ناتوانی، بیماری روانی و عقب ماندگی (به تعبیر خودشان) است. از این نوشیدنی با عنوان آفتاب در یک بطری یاد می شد و نام جالبی هم داشت: رادیثور RadiThor. (ترکیب رادیوم و ثور - ثورمحبوب ترین ایزد در اساطیر اسکاندیناوی، ایزد قدرتمند آذرخش، طوفان و تندر، پسر اودین و یورد است که به کیهان تاخت و با نیروهای شر و غول ها جنگید. به واسطه فیلم ها با او آشنا هستید.)
رادیثور فقط شامل دو ماده بود: آب و رادیوم. منظورم از رادیوم همان عنصر رادیواکتیو است.گرچه 80 درصد محتوای رادیومی این نوشیدنی از رود دفه می شود، اما 20 درصد آن هم از طریق بدن جذب می شود.
رادیوم در دهه های 1910 تا 1920 در بسیاری از محصولات مورد استفاده قرار گرفت و تبلیغ می کردند که به انسان انرژی بالا (در سطح مولکولی!)، درخشش سالم تر (چه حرف ها، شاید هم منظورم هاله بهتر است!) و براندازنده چیزهای مزاحم است (فراتر از شانس و فرصت)
خوب دقت کنید! شیادان در هر بازه زمانی بدون مطالعه نیستند. آنها دقیقا گذری به کتاب های علمی می زنند و یک سری اصطلاحات رایج و شیک علمی را بیرون می کشند و با تبلیغ محصول خرافی خود ترکیب می کنند. الان هم دقیقا چنین بساطی به راه افتاده است. مثال هم نمی زنم تا کسی معترض نشود!
یکی از عجیب ترین داستان ها در مورد رادیثور داستان ابن بایزر Eben Byers، یک فرد ثروتمند، صنعتگر و قهرمان گلف آماتور بود که در سال 1927 پس از آسیب دیدگی بازو شروع به مصرف رادیثور کرد. او این کار را به پیشنهاد پزشکش انجام می داد.
چطور خبرنگاران ممکن است چنین چیزی را توصیه کند؟!
ویلئام جی بیلی، سازنده رادیثور و فروشنده بدنام روغن مار، به این معروفیت داشت که برای هر دوزی که پزشکان تجویز می کردند، 17 درصد پورسانت می داد.
بایرز یک طوری به این نوشیدنی رادیثور به او می داد معتاد شد و کار به جایی رسید که هر روز چندین دوز مصرف می کند. در عرض سه سال او 1400 بار این نوشیدنی را نوشید. گرچه دوز رادیوم هر قوطی آن خیلی کم بود، اما اثر تجمعی رادیوم کار خودش را کرد و علائم سردرد، کاهش وزن و ضعف در او ظاهر شد.
تقریباً در همین زمان، کمیسیون تجارت فدرال متوجه شد که باید جلوی استفاده تجاری از رادیوم را بگیرد. برای اینکه نمادی برای آثار مضر رادیوم و منطق کار خود داشته باشند، تصمیم گرفتند که سرگذشت قربانی اصلی آن، یعنی آقای بایزر را آویزه گوش کنند.
آن ها خواستار شهادت بایرز برای پرونده خود شدند. بایرز آنقدر بیمار بود که نمی توانست سفر کند، بنابراین اعضای FTC به خانه او رفتند تا از او اظهارنامه بگیرد. هنگامی که به دیدن آن رفتند، وکلا متوجه شدند که بایرز تمام فک پایین وبیشتر فک بالایی خود را از دست داده است، سوراخ هایی در جمجمه او ایجاد شده و به نظر می رسد بقیه بدنش در حال متلاشی شدن است.
من از گذاشتن عکس وحشتناک او خودداری می کنم. اما شما اگر می خواهید چیزی در فکر تجسم کنید به یاد شخصیت های سریال مردگان مترک (واکینگ دد) بیفتید!
در 31 مارس 1932، ابن بایرز درگذشت. علت رسمی مرگ به عنوان مسمومیت ناشی از تشعشع ذکر شد.
او باید در یک تابوت سرب دفن می شد زیرا بقایای او بیش از پنجاه برابر میزان تشعشعات معمول در بدن انسان بود و با توجه به اینکه نیمه عمر رادیوم 1600 سال است، می توان گفت که بدن او به این زودی ها به هر بهانه ای از جمله برای تحقیقات، نبش قبر نخواهد شد!
منبع: یک پزشک