10 تکنیک عکاسی برای استفاده روزانه - مجله پزشکی

1. قانون یک سوم

استفاده از قانون یک سوم در عکاسی، یکی از نکات بسیار مفیدی است که به شما در ترکیب بندی یاری می نماید و موجب می گردد کارتان، نتیجه بهتری داشته باشد و عناصر عکس با نظم مشخصی در کنار هم قرار بگیرند. در گذشته، شما باید تصویر را به طور ذهنی به سه قسمت مساوی عمودی و افقی تقسیم می کردید. اما امروزه، دوربین ها، خط های مربوط به قانون یک سوم را نمایش می دهند. در واقع صفحات نمایش دوربین یا چشم انداز یاب آنها، دارای این خطوط راهنما هستند که شما را در کار ترکیب بندی عکس به این شیوه، هدایت می نمایند. با وجود این خط ها، تنها کاری که شما باید انجام دهید،حصول اطمینان از این است که خط افق در امتداد یکی از خط های افقی راهنما است و عنصر کلیدی یا سوژه اصلی مد نظر شما، به عنوان مثال درختی در یک چشم انداز، در جایی که این خطوط همدیگر را قطع می نمایند واقع شده است. درست است که نام این تکنیک، قانون یک سوم است اما شما ملزم به استفاده کورکورانه از آن نیستید. به عنوان مثال در ترکیب بندی های یکپارچه، سوژه اصلی به جای قرار گرفتن در محل تقاطع خطوط یک سوم، کاملا در مرکز عکس قرار می گیرد. در برخی موارد ممکن است قرار دادن سوژه در گوشه های کادر، نتیجه بهتری داشته باشد. پس هنگام عکاسی، درباره ترکیب بندی فکر کنید و هر زمان که شک داشتید از قانون یک سوم استفاده کنید.

2. از نسبت های ابعادی (aspect ratio) استفاده کنید

گر چه بسیاری از عکس ها با استفاده از نسبت ابعادی پیش فرض دوربین ها (معمولا 2:3 یا 4:3) خوب به نظر می رسند، استفاده از سایر نسبت ها هم می تواند تاثیر به سزایی در بهبود نتیجه کارتان داشته باشد. به جای اینکه دقت کردن به نسبت های ابعادی را به آینده موکول کنید و در ویرایش های بعدی از ابزار کراپ استفاده کنید، بهتر است که در حین عکاسی به چشم انداز و سوژه مورد نظرتان فکر کنید و نسبت ابعادی مناسب برای آن را همان موقع انتخاب کنید. بسیاری از دوربین ها این امکان را برای شما فراهم می نمایند که این نسبت را در دوربین تنظیم کنید، اما زمانی که به طور هم زمان، هم با فرمت JPEG و هم RAW عکس می گیرد، در فرمت RAW شما اطلاعاتی را که از تمام سنسور دریافت شده است، در اختیار خواهید داشت تا بعدا بتوانید آن را به دلخواه ویرایش کنید. مهم ترین مزیت این نکته این است که به شما اجازه می دهد تا ببینید که تصویر نهایی با نسبت انتخابی شما، چطور خواهد بود و سپس دوربین یا سوژه را برای ایجاد ترکیب بندی بهتر، حرکت می دهید. زمانی که عکاسی با نسبت ابعادی 16:9 یا مربع را آغاز کنید، توانایی و درک شما در زمینه ترکیب بندی افزایش خواهد یافت.

3. نورسنجی نقطه ای (Spot metering)

دوربین های دیجیتال امروزی، سیستم های سنجش نور پیشرفته ای دارند که میانگین اکسپوژر تعدادی از نقاط یا قسمت های معین شده کل صفحه را معین می نمایند. این سیستم ها یاری قابل توجهی در معین اکسپوژر صحیح می نمایند. استفاده از سیستم نورسنجی نقطه ای برای شرایطی با کنتراست بالا و سوژه های خیلی تاریک یا خیلی روشن، بسیار کارآمد است. یک نورسنج نقطه ای، میزان نور را با استفاده از یک بخش بسیار کوچک چشم انداز، معمولا در مرکز کادر یا زیر نقطه فوکوس اتوماتیک (AF point) دریافت می نماید. این به شما یاری می نماید که تنظیمات اکسپوژر را بدون در نظر گرفتن نقاط خیلی تاریک یا خیلی روشن تصویر، انجام دهید. هر چه بیشتر از نورسنج نقطه ای دوربین تان استفاده کنید، بیشتر درباره اکسپوژر و تنظیم آن، تجربه کسب می کنید.

4. تراز سفیدی (White Balance) را سفارشی کنید

با وجود اینکه فایل raw تمامی اطلاعات ضروری برای تنظیمات تراز سفیدی بعد از عکاسی را در اختیار شما می گذارد، اما اگر می خواهید در شرایطی مانند وجود نورهای مصنوعی یا ترکیبی، فایل JPEG نتیجه دقیقی داشته باشد، بهتر است از تنظیمات تراز سفیدی سفارشی استفاده کنید. تنظیمات تراز سفیدی سفارشی در دوربین های مختلف فرق دارد اما پایه و اساس آنها یکی است. ابتدا باید از یک سوژه بی رنگ یا خنثی، به عنوان مثال یک کارت خاکستری رنگ، در شرایط نوری که می خواهید از سوژه عکاسی کنید، عکس بگیرید تا دوربین از آن تصویر به عنوان مرجع تراز سفیدی استفاده کند. علاوه بر این شما می توانید این مراحل را با استفاده از یک رنگ غیر خنثی نیز انجام دهید. به عنوان مثال برای عکاسی از مناظری که تون زرد و گرم دارند از رنگ آبی به عنوان مرجع تراز سفیدی استفاده کنید.

5. از فلاش استفاده کنید

فرقی نمی نماید که فلاش خود دوربین باشد یا یک فلاش خارجی، بیشتر عکاسان از اینکه فلاش را در عکاسی خود به کار ببرند می ترسند، اما زمانی که در این زمینه تجربه کسب کنید و ماهر شوید، استفاده از آن می تواند تغییرات قابل توجهی در نتیجه کار شما ایجاد کند. عکاسان معمولا اهمیتی به فلاش های داخلی یا پاپ آپ دوربین نمی دهند. ولی با وجود اینکه استفاده از فلاش های خارجی، نتیجه بهتری دارند اما فلاش های پاپ آپ هم می توانند برای اضافه کردن درخشش به چشم ها و یا روشن کردن قسمت های سایه دار، مفید واقع شوند. استفاده از فلاش چندان پیچیده نیست، فلاش های بی شماری وجود دارند که با سیستم سنجش نور دوربین شما همخوانی دارند و اکسپوژر متعادلی ایجاد می نمایند. به محض اینکه کار با فلاش را آغاز کنید، از تجربه کارکردن با آن و استفاده از تنظیمات دستی، لذت خواهید برد. کافی است آن را امتحان کنید. این تکنیک برای استفاده روزانه است نه فقط در موقعیت های خاص.

6. عمق میدان (Depth of Field) را کنترل کنید

تصمیم گیری درباره انتخاب دیافراگم، یکی از مهم ترین مراحل عکاسی است که در نتیجه کار به شدت تاثیر گذار است. انتخاب دیافراگم بزرگ مانند f/2.8 عمق میدان را کاهش می دهد. در این حالت، پس زمینه عکس محو خواهد شد. در حالی که انتخاب دیافراگم های کوچک مانند f/16 موجب گسترده تر شدن محدوده شارپ عکس می گردد. در واقع در این حالت تمام عناصر داخل کادر واضح ثبت می شوند. بعلاوه می توانید با استفاده از تغییر فاصله سوژه و فاصله کانونی، عمق میدان را کنترل کنید. نزدیک تر شدن به سوژه و استفاده از فاصله کانونی زیاد، عمق میدان را کاهش می دهد و دورشدن از سوژه و کاهش دادن فاصله کانونی، عمق میدان را افزایش می دهد. پس، این بار که لنز را برای ترکیب بندی مناسب تنظیم می کنید، درباره تاثیر آن بر عمق میدان نیز فکر کنید و دیافراگم و سرعت شاتر را متناسب با آن تنظیم کنید.

7. از تکنیک HDR استفاده کنید

امروزه عکاسان دیجیتال از قابلیتی به نام عکاسی HDR یا High Dynamic Range و به معنی محدوده دینامیکی گسترده برخوردار هستند که به آنها اجازه می دهد تا دو یا سه عکس از شرایط یکسان و با اکسپوژر های گوناگون بگیرند و سپس با ترکیب آنها، به عکسی با محدوه دینامیکی وسیع تری دست پیدا نمایند. عکس هایی که با این تکنیک گرفته می شوند، روشن تر و بدون تون سیاه و سفید هستند و رنگ های زنده ای دارند اما از این تکنیک باید ماهرانه تر استفاده کرد. گرفتن سه عکس متفاوت با اکسپوژر های گوناگون برای ساخت تصویری که هم در قسمت های روشن و هم در قسمت های تاریک تر، دارای جزییات دقیق است، کافی است. این تصاویر با استفاده از هر نرم افزار ویرایشگر عکسی که از لایه ها پشتیبانی می نماید، قابلیت ترکیب شدن دارند.

8. از اشکال هندسی عکاسی کنید

زمانی که عکاسان از دوربین هایی استفاده می کردند که چشم انداز را وارونه نمایش می داد و بعدا آنها را معکوس می کرد، نوعی از ترکیب بندی بر اساس تماشا چشم انداز به عنوان مجموعه ای از اشکال هندسی به جای اشیای قابل تشخیص را ایجاد کردند. کوشش برای فکر کردن درباره اشکالی که سوژه مد نظرتان و اشیای دور و برش می سازند، به شما یاری می نماید که ترکیب بندی بهتری ایجاد کنید. چشم انداز های شهری و سایه ها، برترین سوژه ها برای تمرین این تکنیک هستند که می تواند در عکاسی پرتره و زندگی روزمره نیز اعمال گردد.

9. عکاسی با استفاده از فاصله ابرکانونی (Hyperfocal distance focusing)

این تکنیک یکی از روش های بهره بردن از بیشترین عمق میدان یا منطقه وضوح (sharp zone)، در دیافراگم ها و فاصله های کانونی مختلف است. این تکنیک در واقع بر این حقیقت پایدار است که عمق میدان در پشت نقطه فوکوس، بیشتر از جلوی آن، توسعه می یابد. فاصله ابرکانونی، فاصله ای است که چنانچه دوربین را بر روی آن فوکوس کنید، از نصف آن فاصله تا بی نهایت در فوکوس قرار می گیرد. یعنی اگر بر روی فاصله ای کمتر یا بیشتر از این فاصله فوکوس کنیم، پس زمینه تصویر محو خواهد شد و دیگر وضوح قبلی را نخواهد داشت. جدول ها و اپلیکیشن های موبایلی وجود دارند که فاصله زوم مناسب را با توجه به فاصله سوژه، دیافراگم، فاصله کانونی و سایز سنسور، ارائه می دهند. شما برای دست یابی به حداکثر وضوح در تصویر، می توانید از روش دیگری نیز استفاده کنید. برای این کار باید چشم انداز مد نظر خود را به سه قسمت تقریبا مساوی تقسیم کنید و فوکوس را بر روی نقطه ای در یک سوم ابتدایی قرار دهید. البته این روش در همه شرایط، جوابگو نخواهد بود. چرا که معین فاصله دقیق به عوامل مختلفی مانند فاصله سوژه، عدد دیافراگم و فاصله کانونی بستگی دارد.

10. عکاسی سیاه و سفید را تجربه کنید

بسیاری از عکاسان، پس از عکاسی و در ویرایش های بعدی، رنگ عکس ها را به سیاه و سفید، تغییر می دهند. اما بهتر است که در حین انجام کار، تصویری از نتیجه تک رنگ عکاسی، در اختیار داشته باشیم. برای این کار بهتر است که دوربین خود را طوری تنظیم کنید که همزمان هم با فرمت JPEG و هم با فرمت RAW عکاسی کند. سپس حالت عکاسی تک رنگ را انتخاب کنید. دوربین، عکس های RAW را با رنگ های کامل ثبت می نماید که بعدا می توانید آن را به دلخواه خود تغییر دهید، در حالی که تصویری که روی صفحه می بینید، سیاه و سفید است.