داستان عشق 22 ساله آرسن ونگر: اگر رونالدو را داشتم 200 گل می زدیم
به گزارش مجله پزشکی، بسیاری آرسن ونگر را یکی از عوامل اصلی انقلاب در فوتبال انگلیس می دانند. ونگر اکتبر 1996 به آرسنال ملحق شد و 22 سال سرمربی این تیم بود. او سه بار قهرمان لیگ برتر شد و همین طور با هفت قهرمانی رکورددار قهرمانی در جام حذفی. ونگر همچنین یک رکورد منحصر به فرد نیز در اختیار دارد: تیم او در فصل 4-2003 بدون حتی یک شکست قهرمان لیگ برتر فوتبال انگلیس شد.
به گزارش بی بی سی، پس از ترک آرسنال، این مربی فرانسوی در فدراسیون جهانی فوتبال مشغول به کار شده است و به گسترش فوتبال در جهان یاری می نماید.
این مصاحبه آرسن ونگر با بخش ورزشی بی بی سی به مناسبت انتشار زندگینامه اش، زندگی من در سرخ و سفید است. او در این مصاحبه از گذشته، حال و آینده می گوید.
گذشته
آرسنال برای شما چه معنایی دارد؟
عشق زندگی. 22 سال از زندگیم را به این باشگاه دادم. من مرکز تمرین و استادیوم امارات را ساختم. برای پس دادن پول استادیوم واقعا عرق ریختم تا فضا و شالوده ای ساخته گردد که به باشگاه اجازه عملکردی خوب و سرمایه گذاری برای آینده را بدهد.
من کمی شبیه مردی هستم که رابطه اش فروپاشیده و دیگر اجازه دیدن بچه هایش را ندارد، اما کماکان عاشق آن هاست.
یک بانک قبول کرد به آرسنال 260 میلیون پوند وام دهد تا استادیوم امارات را بسازد، اما بندی را وارد توافق کرد که طبق آن ونگر باید 5 سال در باشگاه باقی بماند
در نگاهی به گذشته، فکر می کنید توافق برای دریافت وام ساختن استادیوم امارات اشتباه بود؟
به این دلیل چنین چیزی را قبول کردم که یک چالش بود. در 10 سال اول ما برای قهرمانی کوشش کردیم، اما من می دانستم که 10 سال بعد سخت تر خواهد بود. به نظرم ما فوتبال فوق العاده ای بازی می کردیم، در صندلیی بودیم که گاهی می توانستیم قهرمان لیگ شویم، ولی ما در مجموع (به عنوان یک تیم) خیلی جوان تر بودیم.
می توانم بگویم که من در ده سال دوم به نسبت ده سال اول بیشتر به خودم افتخار می کنم، چون بخش اول آسان تر بود. بخش دوم سخت تر بود و من در آن انعطاف خودم را امتحان کردم. افتخار می کنم که در چنین دوره مطبوعی در این باشگاه کار کردم.
شما از مه 2018 که شغل خود را از دست دادید به استادیوم امارات برنگشته اید...
تصمیم گرفتم که به طور کامل فاصله ام را حفظ کنم. البته این فاصله اصلا حسی نیست و تنها فاصله فیزیکی است. مهم است که مردم شما را به چشم سایه نگاه ننمایند. ممکن است به نظر برسد که شما هنوز می خواهید روی چیز های مختلف تاثیر بگذارید و روش خودتان را داشته باشید. من احساس کردم که بهترین کار، قطع کردن رابطه است.
اواخر دوران حضورتان در آرسنال با اعتراض ها و مخالفت هایی روبرو بودید؛ اذیت نشدید؟
به نظرم شما نباید به آن چیزی که یک تماشاگر در یک لحظه می گوید، خیلی اهمیت بدهید. طرفدار بر اساس آن لحظه و کاملا احساسی حرفی را می زند. امروز به نظر می رسد که یک اقلیت می تواند دیکتاتوری عظیمی ایجاد کند. آن ها حرف خود را دیکته می نمایند، بنابراین اگر شما 50 نفر در شبکه های اجتماعی با عقیده ای منفی داشته باشید، این به نوعی می تواند توجه 60 هزار نفر را در استادیوم جلب کند.
این به معنای آن نیست که همه باید به حرف آن ها گوش دهند. اگر شما سه فصل آخر ما را در نظر بگیرید، می بینید که سال 2016 نایب قهرمان لیگ شدیم. خب ما پشت لستر سیتی قرار گرفتیم، اما همه باشگاه ها پشت لستر بودند، چون آن ها فقط سه بار باختند. سال 2017 هم اولین باری بود که از سال 1997 به این سو نتوانستیم به لیگ قهرمانان فوتبال اروپا برسیم.
خب، بله، ای کاش که ما آن رکورد را حفظ می کردیم، اما فکر کنم سال جاری شانس خوبی برای برگشتن به جمع چهار تیم برتر لیگ داریم.
ونگر، مورینیو و فرگوسن
شما رقابت بی امانی با الکس فرگوسن در منچستر یونایتد و ژوزه مورینیو در چلسی داشتید؛ هنوز با آن ها در تماس هستید؟
خیلی کم در تماس هستم، به این دلیل که بیشتر مواقع خارج از کشور هستم. برایشان احترام قائلم. وقتی در رقابت هستید مسئله این است که یا شما باید باشید یا آن ها و در نتیجه همواره کمی تهاجمی خواهید بود. اما بعد که خارج از رقابت این افراد را دیدار می کنید، اوضاع به آن شکل نمی ماند.
هر دوی شما صدمه دیده اید. هر دور شما مشکلاتی با تیم هایتان داشته اید، اما وقتی آن جا هستید باید به هر قیمتی در تیمتان دفاع کنید و برای همین هم اوضاع گاهی یک مقدار از کنترل خارج می گردد. اما در مجموع همواره احترام متقابل وجود دارد.
به عنوان سرمربی آرسنال شما پیشنهاد رئال مادرید (دو بار)، بایرن مونیخ، یوونتوس، پاری سن ژرمن، فرانسه، انگلیس و منچستر یونایتد را رد کردید. کدامیک از این پیشنهاد ها به بسته شدن قرارداد نزدیک تر بود؟
بدون شک رئال مادرید. چون افراد زیادی را نمی شناسید که دو بار دست رد به سینه آن ها زده باشند؛ و این که در تیمی بمانید که منابع لازم برای قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را نداشت. اما من به خودم گفتم چالش مربی گری در آرسنال را پذیرفته ام و تا آخر راه خواهم رفت.
مربیان مدل های مختلفی دارند. من بیشترین دوران حضور یک مربی در موناکو را داشتم و طولانی ترین حضور یک مربی در آرسنال. در نتیجه این بخشی از شخصیت من بود.
سخت ترین تیم یا بازیکنی که مقابلتان ایستاد، کدام بود؟
تیم: ویمبلدون، وقتی برای اولین بار به انگلیس آمده بودم. بازیکن: روی کین و آلف-اینگه هالند (بازیکن ناتنیگهام فارست و لیدز و پدر ارلینگ هالند)، بازی کردن مقابل این دو نفر همواره سخت بود.
با توجه به کارنامه پرافتخار شما، بعید است افسوس های زیادی داشته باشید. اما همواره شایعاتی در خصوص پیوستن بازیکنان عظیم به آرسنال شنیده می شد. تا به حال شده با خودتان بگوید، چه می شد اگر؟
معلوم است که با خودم نشسته ام و گفته ام، چه می شد؟ برای مثال اگر کریستیانو رونالدو با تیری آنری، (روبرت) پیرس، (سیلوین) ویلتورد و دنیس برگکمپ بازی می کرد؟ شاید ما در یک فصل 200 گل می زدیم.
گاهی افسوس می خورید که این اشتباه شما بوده که به اندازه کافی سریع تصمیم نگرفته اید یا گاهی از نظر اقتصادی می توانستید زودتر موافقتتان را اعلام کنید، ولی اگر شما به منچستر یونایتد، چلسی و یا لیورپول هم بروید، متوجه می شوید که هر باشگاهی سرشار از این داستان هاست.
زلاتان
دوست داشتید بجای این که از زلاتان ابراهیموویچ بخواهید تست بدهد، با او قرارداد امضا می کردید؟
راستش نه. چون او آن زمان 17 ساله بود و برای مالمو در دسته دوم سوئد بازی می کرد. هیچکس او را نمی شناخت. ما از بازیکنان 17 ساله زیادی برای تست دادن، دعوت کردیم؛ این کاملا طبیعی بود که قبل از تصمیم گیری از او تست بگیریم.
دوست دارید چه میراثی از شما باقی بماند؟
آدمی که با تمام وجود، تعهد کامل و صداقت به باشگاهش خدمت کرد و عاشق آن باشگاه بود. من بهترین سال های زندگی ام را به آرسنال دادم. شرایط تغییر می کرد، اما حس من به باشگاه همواره یکسان بود.
زمان حال
درست است که هنوز هم وقتی از خواب بیدار می شوید همان برنامه روزانه دوران مربی گری را دنبال می کنید؛ از جمله دو ساعت تمرین کردن در باشگاه بدن سازی؟
درست است، حتی در تعطیلات آخر هفته. ورزش کردن مانند مسواک زدن دندان هایتان است. اگر یک بار در هفته انجام دهید، تاثیر چندانی ندارد، اما اگر هر روز ورزش کنید بسیار تاثیرگذار است.
حالا چقدر فوتبال نگاه می کنید؟
فقط فوتبال نگاه می کنم. صبح ها مسابقاتی را نگاه می کنم که دیشب برگزار شده اند. این عشق من است. وقتی به جهان می آیید، اولین چیزی که دارید غریزه بقا است. بعد شما موضوعی را پیدا می کنید که به زندگی تان معنا می دهد. زندگی من فوتبال است.
من در یک میکده کوچک عظیم شدم، جایی که جلسات هیئت مدیره تیم محلی در آن تشکیل می شد. من از چهار یا پنج سالگی صدای افرادی را شنیدم که فقط در خصوص فوتبال حرف می زدند. به همین دلیل هم در ذهنم جای گرفت که تنها مسئله مهم زندگی همین است.
ونگر و آرتتا
با حضور میکل آرتتا، آرسنال در دستان مطمئنی قرار گرفته است؟
بله، او عوامل لازم برای تبدیل شدن به یک مربی درجه یک را دارد؛ ولی تعداد زیادی از بازیکنان سابق من چنین عواملی را دارند. باید به آن ها زمان بدهیم و بگذاریم کارشان را به شیوه ای که می خواهند، انجام دهند.
او باهوش است. انگیزه زیاد و شخصیت مقتدری دارد. ضمن این که می دانم اطرافش را با آدم های درست و حسابی پر نموده است.
شما مسعود اوزیل را با 42 میلیون پوند به خدمت گرفتید که رکورد جابجایی باشگاه شکسته شد. به نظر شما الان صندلی حرفه ای او چگونه است؟
به نظرم دارد خودش را تلف می نماید.
اول از همه به این دلیل که او در سنی قرار گرفته است که بازیکنی با استعداد او می تواند بیشترین بازدهی را داشته باشد. ضمن این که برای باشگاه هم اتلاف به حساب می آید، چون او بازیکنی فوق العاده مستعد و خلاق است که در یک سوم جلوی زمین می تواند پاس های مرگبار بدهد.
فوتبال امروز جهان بر اساس پرس سریع و تغییر فاز سریع بازی است و این موجب می گردد که بازیکنانی مانند اوزیل بیرون انداخته شوند. البته نباید فراموش کنیم که این پسر چه کسی است: یک قهرمان جهان که برای رئال مادرید بازی نموده.
او رکورددار پاس گل است و برای همین باید راهی پیدا کنید تا او دوباره وارد برنامه های تاکتیکی گردد.
اوزیل از ماه ژوئن که مسابقات فوتبال دوباره شروع شده است برای آرسنال بازی ننموده
شما یکی از طرفداران جدی بازبینی ویدئویی هستید، اما می توانید سرخوردگی دیگران در این زمینه را نیز درک کنید؟
اجازه بدهید اول از خودمان بپرسیم: بازبینی ویدئویی مفید بوده است؟ وقتی به آمار و ارقام نگاه می کنید، متوجه می شوید که میزان تصمیم های درست از 84 درصد به 95 درصد رسیده است.
نکته دیگر مبارزه با فساد است، برای این که یک نفر به تنهایی نمی تواند تصمیم بگیرد. برای من این مسئله ای مهم است هرچند که خیلی وقت ها مورد توجه قرار نمی گیرد. بله درست است که گاهی سرعت بازی را می گیرد، اما به نظر من اگر ما آن را کنار بگذاریم، مردم خواستار بازگرداندنش می شوند.
پارسال، مردم قانون آفساید را قبول نمی کردند، اما سال جاری کسی در خصوص آن حرف نمی زند. این مسئله ربطی به پول ندارد و شما فقط می خواهید که تصمیم درست گرفته گردد.
مجازات هایی که برای نژادپرستی در نظر گرفته می گردد، کافی است؟
ما نمی توانیم نژادپرستی را تحمل کنیم و معقتدم ورزش و به خصوص فوتبال مسئولیت عظیمی دارد که نشان دهد می توانیم باهم زندگی کنیم و عشق مان را قسمت کنیم.
به نظرم ما نمی توانیم نژادپرستی روی سکو های استادیوم ها را تحمل کنیم. باید عاملان این کار را مجازات کنیم. چه مجازاتی؟ هنوز جواب مناسبی پیدا ننموده ایم. به نظرم باید با استفاده از دوربین افرادی که چنین کاری را انجام می دهند، پیدا کنیم و تا آخر عمر از حضور در استادیوم محرومشان کنیم.
آینده
شغل شما الان گسترش فوتبال است. می خواهید از اوت دستی خلاص شوید...
وقتی اوت دستی به دست می آورید، به معنای این است که تیم مالکیت بازی را در اختیار دارد. اما در واقعیت موضوع این است که که شما با داشتن 9 بازیکن به نسبت حریف که 10 بازیکن در زمین دارد، دست پایین را دارید. ضمن این که شما باید از دستانتان برای بازی با توپ بهره ببرید. به نظرم من در این موقعیت احتمال این که توپ را از دست بدهید، بیشتر است.
به همین دلیل است که همواره معتقدم باید راهی برای سریع تر و دیدنی تر شدن بازی پیدا کنیم. به همین دلیل می گویم چرا نباید شما بتوانید در نیمه خودتان توپ را با پا بزنید؟ همواره باید با خودمان فکر کنیم چطور می توانیم این بازی را جذاب تر کنیم و بیشتر قوانین هم در راستای دیدنی تر کردن فوتبال هستند.
شما همچنین به شدت روی شانس برابر جوانان سراسر جهان برای دسترسی به امکانات و همچنین رشد فوتبال زنان متمرکز هستید...
دوست دارم همه بخت برابر داشته باشند. در اروپا ما داخل یک حباب نشسته ایم. کشور هایی هستند که در آن ها بچه ها دسترسی به مربی و زیرساخت ها ندارند. می خواهم یک برنامه آنلاین درست کنم که همه به آن دسترسی داشته باشند. در آن به جزئیات اشاره می گردد که بچه ها در هر سنی چه چیزی باید یاد بگیرند، چقدر تمرین نمایند و چه زمانی تمرین سخت تر گردد.
در خصوص فوتبال زنان هم باید بگویم که حضور در جام جهانی همواره بالا است، اما خارج از جام جهانی اوضاع فرق می نماید. فقط کافی نیست که پول زیادی سرمایه گذاری گردد تا دختر ها حقوق بالایی بگیرند و در نتیجه تشویق شوند تا در فوتبال حاضر شوند. آنچه باید گسترش دهید، کیفیت بازی آنان است.
ما همچنین باید زیرساخت ها را گسترش دهیم، به این دلیل که در حال حاضر این مردان هستند که برای آخر هفته ها تمام زمین ها را رزرو می نمایند. اگر می خواهیم فوتبال زنان پیشرفت کند باید زمین های فوتبال بیشتری بسازیم.
منبع: فرارو