چند درصد از بازار پوشاک کشور سهم فراوری داخل است؟ - مجله پزشکی

به گزارش خبرنگاران، مرکز پژوهش های مجلس گزارشی تحت عنوان آنالیز عملکرد صنایع نساجی و پوشاک و ارائه راهبردهای تقویت آن در برنامه هفتم توسعه منتشر نموده است.

این گزارش نشان می دهد به رغم مزیت های صنعت نساجی و پوشاک، سهم ارزش افزوده این صنعت از کل ارزش افزوده صنعتی از 25.5 درصد به کمتر از 5 درصد طی سه دهه گذشته کاهش یافته است.

بعلاوه در بخش دیگری از این گزارش به این نکته اشاره شده که سهم صنایع نساجی و پوشاک از تعداد و اشتغال کارگاه های صنعتی بالای 10 نفر کارکن به ترتیب 7 و 6.5 درصد است.

از طرف دیگر آمار این گزارش نشان دهنده اهمیت صادرات در بخش نساجی است. چرا که به لحاظ عملکرد صادراتی با وجود ارزش کم رقم ارزآوری، ارزش نسبی کالای صادراتی در صنایع پوشاک و نساجی در مقایسه با سایر صنایع منبع پایه بسیار بالاتر و معادل 11، 6 و 2 دلار برای فرش، پوشاک و نساجی به ازای هر کیلوگرم است که نشان دهنده ظرفیت های ارزآوری این صنعت است.

بعلاوه در این گزارش به شرایط فراوری و مصرف در زنجیره صنایع نساجی و پوشاک اشاره شده که بر اساس آن تا سال گذشته، سهم فراوری داخل از احتیاج بازار به ترتیب در بخش های الیاف، نخ، پارچه، پوشاک و سایر منسوجات نهایی، 44، 68، 72، 87 و 97.5 درصد بوده است.

چالش های صنعت پوشاک

بعلاوه آنالیز نتایج این گزارش نشان می دهد چالش های صنایع نساجی و پوشاک کشور را می توان در سه سطح طبقه بندی کرد. سطح اول شامل چالش های موجود در محیط داخلی بنگاه از جمله بهره وری پایین، سطح دوم مسائل مربوط به محیط خارجی نزدیک شامل مسائل مربوط به زنجیره تأمین و ساختار بازار و درنهایت سطح سوم شامل مسائل ناشی از محیط خارجی دور از جمله مسائل مربوط به قواعد تجاری و عدم هماهنگی دستگاه های مجری اثرگذار در طول زنجیره ارزش صنعت است.

چالش های کلیدی حاکم بر صنایع نساجی و پوشاک، تبعاتی از جمله هزینه تمام شده بالای محصولات فراوریی، کاهش توان ارزآوری، ناپایداری فعالیت واحدهای فراوریی، کاهش توان خلق ارزش افزوده و ضعف رقابت پذیری کیفی محصولات نساجی و پوشاک کشور را به همراه دارد.

بنابراین برای تقویت جایگاه صنعت نساجی و پوشاک در اقتصاد کشور متناسب با چالش ها و اهداف کلان این صنعت، راهبردهایی با تأکید بر ارائه پیشنهادهایی در برنامه هفتم احصا شده است که از جمله این موارد می توان به اتخاذ سازوکارهای مناسب برای تکمیل زنجیره تأمین پایدار، ارائه سیاست های حمایتی برای بهبود فناوری ها، توسعه ظرفیت های صادراتی به وسیله ساماندهی صادرات شرکت ها و تغییر ساختار بنگاهی صنایع نساجی و پوشاک به سمت ساختار متکی بر مقیاس و رقابت اشاره نمود.